Een geheime olifant

Als Jill haar ouders wil vertellen dat ze een olifantje heeft gevonden,
zijn ze te druk om naar haar te luisteren. Dus besluit ze het olifantje stiekem op haar kamer te verzorgen. Maar dit blijkt helemaal niet makkelijk.
Het olifantje maakt rommel, stamt op de trap en eet veel, echt heel veel.
Kortom, het is behoorlijk eigenwijs. Als Jill aan het eind van de dag
een slaapplek wil maken voor het olifantje, blijkt dat haar geheim te zwaar geworden is...

Recensies

Jill vindt een olifant op straat. Een echte, die de kamer vult. ‘Mag ik hem houden?’ vraagt ze. ‘Op straat?’ reageert haar moeder, die net het plafond aan het verven is. ‘Dan moet je hem eerst wassen.’ Jill vraagt het ook netjes aan papa. ‘Sst. Nu even niet, Jill. Ik zit in een vergadering,’ zegt die.

Met ‘Een geheime olifant’ bedachten kinderboekenauteurs Leontine Gaasenbeek en Michel de Boer een humoristisch en herkenbaar verhaal, geïnspireerd op het Kinderboekentweekthema ‘Lekker eigenwijs’. Het is uitgegeven als christelijke variant op het prentenboek voor die week. Nadrukkelijk christelijk is het overigens niet.

De titel suggereert dat Jill de olifant naar binnen smokkelt, maar niets is minder waar. Het zijn haar ouders die zonder op of om te kijken doorgaan met hun bezigheden en zo een olifant over het hoofd zien. Jill doet de olifant gehoorzaam in bad. ‘Ik mocht nooit een huisdier,’ zegt ze tegen hem.

Hoewel Jill haarfijn uitlegt waar ze mee bezig is als ze de olifant eten geeft en een bed voor hem regelt, dringt de werkelijkheid pas door tot Jills ouders als het huisdier door het plafond zakt. Daarop beloven Jills ouders voortaan beter te luisteren. De olifant moet terug naar de dierentuin, maar Jill mag alsnog een huisdier. Een hamstertje, of een vogeltje. Jill kiest. Maar niet iets met ‘tje’ op het eind.

‘Een geheime olifant’ is een origineel en aantrekkelijk geïllustreerd prentenboek. Het bevat daarnaast een les voor alle ouders.

Marianne Witvliet, recensent Ref. Dagblad

Het actieboek voor de middenbouw is vanwege de nieuwe opzet van de christelijke Kinderboekenweek verdwenen, maar dat geldt gelukkig niet voor het prentenboek. Met Een geheime olifant kunnen de kleuters dit jaar hun hart ophalen, want welk kind wil er nu niet een olifant als huisdier?

Papa en mama hebben het (te) druk met werken en kijken niet om als Jill vertelt dat ze een olifantje heeft gevonden. Dat hadden ze beter wel kunnen doen, want het is een echte! Mama bromt nog dat Jill het olifantje in de wasmachine moet stoppen. Zo gezegd zo gedaan. Olifantje gaat ook mee in bad, wurmt zich in Jills bed en eet op het dak zijn enorme stapel boterhammen op. Papa en mama hebben niks door tot er een dikke bult in het plafond komt, ongeveer zo groot als twee olifantenbillen

Een geheime olifant is een humoristisch verhaal, vol fantasie waarin een meisje haar ouders te slim af is. Kleuters kunnen van dit soort verhalen uitbundig genieten, mede omdat gewone dagelijkse gebeurtenissen worden afgewisseld met grappige en eigenzinnige kleuterfantasieen. En hoewel Jill het olifantje niet mag houden, heeft het verhaal ook – zoals het hoort – een happy end.

De illustraties zijn vrolijk en sfeervol en vertellen een deel van het verhaal. Soms had de tekst iets beknopter gekund, omdat de illustraties al vertellen wat er gaat gebeuren, zoals op de bladzijde waarop het olifantje bij Jill in bad springt. De tekst ‘Met een grote plons duikt olifantje bij Jill in bad’ is daar overbodig.

Hoe dan ook, dit prentenboek is verfrissend en sluit heel goed aan bij de belevingswereld van de kleintjes. Een echte ‘eigenwijze’ aanrader.

A. Van der Plas, Nederlands Dagblad